پروبیکس

نام:سلکوکسیب
نام ژنریک: Celecoxib
اشکال: کپسول
سلکوکسیب 100 میلیگرم در هر کپسول
سلکوکسیب 200 میلیگرم در هر کپسول
بسته بندی: جعبه 100 عددی (10 بلیستر 10 عددي)

سلكوكسيب با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز،منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندين در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين،درد و التهاب کاهش می یابد.
کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، آرتریت‌ها، تب و … به کار می‌رود. از سلکوکسیب می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، درد ناشی از التهاب و یا کشیدگی تاندون و لیگامان‌ها و درد و تورم بورسیت‌ها استفاده کرد.
قبل ازمصرف دارو به نکات زیر توجه فرمائید:
سلکوکسیب را همراه با شیر یا بعد از غذا مصرف کنید تا احتمال عوارض گوارشی آن کم شود.
اگر به مدت طولانی از سلکوکسیب استفاده می‌کنید باید هر چند وقت یک‌بار آزمایش خون بدهید.
سلکوکسیب پوست را به تابش نور آفتاب حساس می‌کند. پس از کلاه و لباس پوشیده و کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید.
دوز مصرف این دارو در افراد میانسال باید کم باشد تا از بروز عوارض و حساسیت‌های دارویی پیشگیری شود.
قطع مصرف دارو بايد به طور تدريجی صورت گيرد

.
عوارض جانبی
در طول درمان با این دارو ممکن است اختلالات زیر در ازمایشات بالینی ایجاد شود:
افزایش میزان انزیمهای کبدی،افزایش میزان نیتروژن اوره و کلرید خون، کاهش میزان فسفات خون
مصرف این دارو باعث احساس سرگیجه یا خواب‌آلودگی می شود لذا در هنگام رانندگی یا فعالیت‌هایی که احتیاج به هوشیاری بالا دارند از مصرف داروی سلکوکسیب خودداری کنید.
عوارض مصرف بیش ازحد این دارو:
درصورت مصرف بیش از حد دارو عوارض زیر معمولاً اتفاق می افتد. البته این عوارض الزاماً در همه افراد مشاهده نمی شود.
نارسایی شدید کلیه (سفتی عضلات سینه و اختلال در تنفس، کاهش ناگهانی ادرار، تورم صورت، دست ها-پاها، تشنگی و خستگی غیر طبیعی همراه با ضعف، افزایش وزن)، دردهای شکمی، خونریزی شدید معده (مدفوع خونی، استفراغ خونی)، افزایش فشار خون (سرگیجه، سردرد های مداوم)، خواب آلودگی

.
تداخل دارویی
همراه با سلکوکسیب دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را مصرف نکنید.
همراه با سلکوکسیب الکل مصرف نکنید.
در طول درمان با این دارواز مصرف سایر مسکن های این دسته بیش از چند روز اجتناب ورزید
مگر انکه پزشک معالج توصیه دیگری داشته باشد
قبل از مصرف داروهای ضد درد، داروهای ضد آلرژی و داروهای ضد سرماخوردگی حتما با داروساز مشورت کنید. بعضی از این داروها حاوی انواعی از ترکیبات ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که مصرف همزمان آنها با این دارو می‌تواند خطرناک باشد.
در صورت مصرف همزمان با اسپرین،کاهش میزان مصرف اسپرین توصیه میگردد،در غیر این صورت خطرات بروز زخم هاو عوارض گوارشی تشدید می گردد.
مصرف روزانه فلوکونازول ،موجب افزایش غلظت پلاسمای سلکوکسیب می گردد
وارفارین:سلکوکسیب تغییری در عملکرد این دارو ایجاد نمی کند ولی با توجه به این که ریسک خونریزی را افزایش می دهد،بایستی میزان وارفارین تنظیم گردد.

موارد احتیاط
به جز در موارد خاص، این دارو در بیماران زیر منع مصرف دارند:
واکنشهای حساسیتی شدید ازجمله آنافیلاکسی و آنژيو ادم وابسته به آسپیرین و داروهای مشابه پولیپ بینی به همراه برونکو اسپاسم وابسته به آسپیرین.
مصرف این دارو در موارد زیر با احتیاط و با در نظر گرفتن عوارض احتمالی آن صورت گیرد.
بیماران مشکوک به کاهش عملکرد آنزیم های کبدی، کم خونی، آسم، خونریزی های گوارشی و ابتلا به زخم معده.
بیماریهایی ازقبیل نارسایی احتقانی قلب، ادم و فشار خون، نارسایی کلیه و کبد.
انجام تستهای آزمایشگاهی زیر برای پیشگیری عوارض جانبی، ممکن است با نظر پزشک معالج انجام پذیرد:
تعیین مقدار آنزیم مربوط به عملکرد کبد (SGPT،SGOT)
تعیین مقدار هماتوکریت و هموگلوبین (بخصوص در بیمارانیکه علایم عوارض خونی را بروز می دهند).

بار دار وشیر دهی
مصرف این دارو در شیردهی و بارداری به خصوص در اواخر ان توصیه نمیشود.این دارو در گروه c طبق بندی FDA قرار میگیرد
ترشح این دارو در شیر مادر هنوز به اثبات نرسیده است ولی با توجه به عوارض بالقوه این دارو بر نوزاد مصرف این دارو در دوران شیر دهی توصیه نمیشود

نحوه و مقدار مصرف دارو
میزان مصرف این دارو بر حسب سن و نوع بیماری شما توسط پزشک تعیین می گردد. ولی بهترین روش مصرف این دارو بشرح زیر می باشد:
– در درمان آرتریت روماتوئید: 100 تا200 میلی گرم دو بار در روز.
– در درمان استئوآرتریت: روزانه 200 میلی گرم به صورت تک دوز یا 100 میلی گرم دو بار در روز
– در درمان درد روزانه 200 میلی گرم به صورت تک دوز یا 200 میلی گرم 2 بار در روز در صورت نیاز